Cuba was een bijzondere ervaring. Het land wordt al 40 jaar getreiterd door de USA, ten gunste van de ouwe baas Fidel Castro die elke dag opnieuw de imperialistische dreiging als een terminaal bedreiging verkoopt aan het cubaanse volk . De enige die zwaar last hebben van alle politieke onzin is het Cubaanse volk. Het is een vreselijk arm volk, goed opgevoed binnen de communistische censuur.
Als toeristisch uitje is Cuba absoluut de moeite waard. Het eiland heeft voor elk type toerist wel iets in petto. De zonaanbidders kunnen heerlijk politiek fout op het prachtige strand gaan liggen voor hun staatshotel en hun geld doneren aan het Cubaanse regime (Cubaanse staat heeft de complete regie in handen van de toeristen industrie. Enige jaren geleden heeft de Cubaanse staat een toeristen industrie opgezet om zodoende deviezen binnen te krijgen, dit ter compensatie voor het wegvallen van de russische steun na het vallen van de muur.) Cultuur-snuivers kunnen helemaal los gaan op de historie van het land en verblijven en eten bij 'de cubaan thuis'. Wij hebben onszelf voor het gemak maar even in de laatste categorie ingedeeld.
Geslapen bij cubanen thuis, gegeten bij cubanen thuis. Het kan allemaal sinds de cubanen mondjesmaat en tegen vreselijk hoge belasting tarieven private ondernemingen mogen starten. Cubanen zijn de hele dag op jacht naar dollars. De economische situatie is moeilijk in twee regels uit te leggen, maar om iets redelijks te kunnen kopen moet je in Cuba met Dollars betalen (dat geldt voor toeristen en cubanen), in de andere Peso economie kan je weinig kopen en is voor een groot deel niet toegankelijk voor toeristen. En raad eens wie de dollars in handen hebben, jawel de toeristen.
Als toerist ben je opgejaagd wild. De hele dag wordt je in Cuba aangesproken door Cubanen. 'He Amigo, where are you from', de typische begindeun van een verkooppraatje. De eerste paar keer denk je nog, 'wat een vriendelijke mensen, ze zijn geinteresseerd in ons', uiteindelijk kom je erachter dat het maar gaat om een ding, je dollars. Rondlopen in het oude centrum van Havana (stad doet aan als een volledig uitgewoonde, maar prachtige studentenwoning) betekent constant het afslaan van diverse aanbieders van sigaren, hotels, restaurants, prostituees, rondleidingen. Alles wordt je aangeboden. Je wordt stratenlang achtervolgt door dat leipe volk. Je hebt bijna geen tijd om rond te kijken. Zodra je 2 seconden stil staat krijg je weer een cubaan op je af om iets aan te bieden. Ga niet op een bankje zitten of er komen weer twee oude lummels met gitaren op je af om een serenade te zingen. Een dag Havana en je bent blij dat je er weer weg mag.
Bovenstaande wil niet zeggen dat we niet genoten hebben in Cuba. Het was een heerlijke en interessante tijd. Het is iedereen aan te raden om er naartoe te gaan om het land te zien en de mensen te ontmoeten. Openbaar vervoer is ook heel makkelijk. In de meeste grote steden rijden oude NZH bussen rond, vaak nog met op de voorkant de laatst gereden dienstrit in Nederland. Zo kan je vanuit Havana eenvoudig de bus nemen naar Leimuiden en Hypolitushoef en is het in Trinidad heel makkelijk om in Amstelveen te komen.
